Yüzmeyi her gün binlerce kez yaptığımız bir şeye benzetiyorum. Ne olabilir sizce? Muhtemelen onlarca cevap gelecek aklınıza. Basit bir cevap oysa, düşünmek. Zihnin uçsuz derinliklerine dalıyoruz her gün.
Denizin derinliklerine inme arzum var. Fakat ufak bir sorun da var. Yüzme bilmiyorum. Bir korku engel oluyor buna. Nefes alamayacağını düşünmek. Yada boğulma korkusu. İşte bu korku zihni bulanıklaştırıp tatlı arzumu yaşamamı engelliyordu. Zihnen aştım bu korkuyu sadece denizin içine girip orda da kendimi suyun akışına bırakmam kaldı.
Suyun içinde uçma hissini de hissedebilir insan. Kendini özgür bırakıp suyun akışıyla savrulmak hoş geliyor bana. Yüzerken belki bir deniz kızıyla karşılaşıp denizin derinliklerine doğru bırakırız kendimizi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder